علت و درمان بی اختیاری ادرار در بارداری

بی اختیاری ادرار در دوران بارداری  به دلیل اینکه مادران باید به مقابله با وزن روزافزون جنین، رحم و مایعات مرتبط با آن بپردازند. در نتیجه، احتمال بی اختیاری استرسی به طور قابل توجهی در طول یک بارداری نه ماهه افزایش می یابد. در ادامه مقاله به علل و راه های درمان این عارضه میپردازیم.

علل بی اختیاری ادرار در دوران بارداری

بی‌اختیاری ادرار در دوران بارداری به چند دلیل عمده رخ می‌دهد:

فشار فیزیکی بر مثانه: با رشد جنین، رحم بزرگتر می‌شود و فشار بیشتری بر مثانه وارد می‌کند. این فشار می‌تواند ظرفیت مثانه را کاهش دهد و منجر به نشت ادرار شود.

تغییرات هورمونی: در دوران بارداری، هورمون‌های بدن تغییرات زیادی می‌کنند. هورمون‌هایی مانند پروژسترون می‌توانند بر عضلات مثانه تأثیر بگذارند و باعث کاهش کنترل بر تخلیه ادرار شوند.

ضعف عضلات کف لگن: عضلات کف لگن نقش مهمی در کنترل ادرار دارند. بارداری می‌تواند باعث ضعف این عضلات شود، به ویژه اگر زن قبلاً زایمان کرده باشد.

افزایش حجم خون و مایعات بدن: در دوران بارداری، حجم خون و مایعات بدن افزایش می‌یابد که می‌تواند منجر به افزایش تولید ادرار و نیاز بیشتر به تخلیه مثانه شود.

انواع بی‌اختیاری ادرار در دوران بارداری

بی‌اختیاری ادرار در دوران بارداری می‌تواند به دو نوع اصلی تقسیم شود:

بی‌اختیاری استرسی: این نوع بی‌اختیاری زمانی رخ می‌دهد که فشار ناگهانی بر مثانه وارد شود، مانند هنگام سرفه، عطسه، خندیدن یا ورزش کردن. بی‌اختیاری استرسی معمولاً به دلیل ضعف عضلات کف لگن و فشار اضافی بر مثانه رخ می‌دهد.

افزایش وزن باعث بی اختیاری استرسی می شود که در اواخر بارداری بدتر می شود. از آنجایی که یک زن دراواخر بارداری سطح هورمونی بسیار بالایی دارد، به این معنی که استروژن بسیار بالاست و بدن را کمی نرم‌تر و شل‌تر می‌کند.

بنابراین، در هفته 12 بارداری، کودک از حفره لگن خارج شده است، اما مثانه شما هنوز در حفره لگن است، بنابراین بسیار بیشتر مستعد فشار از بالا است و احتمال بی اختیاری ادرار را افزایش می دهد. اگر قبلاً مشکلاتی مربوط به بی اختیاری ادراری داشته‌اید، ممکن است در دوران بارداری بدتر شود.

بی‌اختیاری فوریتی: این نوع بی‌اختیاری با احساس ناگهانی و قوی برای تخلیه مثانه همراه است که معمولاً منجر به نشت ادرار می‌شود. تغییرات هورمونی و تحریک عصبی می‌توانند از عوامل ایجاد این نوع بی‌اختیاری باشند.

بیشتر بدانید: درمان نازایی با لاپاراسکوپی

عوامل موثر در بی اختیاری در بارداری

• برخی از زنان آسیب پذیرتر از دیگران هستند. زنان با BMI بالاتر چاق تر هستند. در ابتدا وزن بیشتری در کف لگن دارند و این می تواند باعث تشدید وضعیت شود. زنانی که حاملگی دوقلو دارند وزن بیشتری دارند و این امر به ناحیه لگن فشار وارد می کند.
• فردی که یک بیماری از قبل وجود داشته است، که می تواند بی اختیاری ادرار یا مشکل لگن دیگری در گذشته باشد.
• اگر بیماری تنفسی دارید که باعث سرفه مکرر شما می شود و علائم شما در دوران بارداری بدتر می شود زیرا برخی از زنان در دوران بارداری به دلیل احتقان بینی بیشتر سرفه می کنند.
• اگر بی اختیاری ادراری را تجربه کردید، باید به پزشک مراجعه کنید تا علت آن را بیشتر مشخص کند. درمان بی اختیاری در دوران بارداری برای مادر آزاردهنده است، اما با مراقبت کافی، این چیزی نیست که در بیشتر موارد تهدیدی برای شما یا کودکتان باشد.

بیشتر بدانید : ناباروری ثانویه

برخی اقدامات برای مقابله با بی اختیاری ادراری در دوران بارداری

خانم دکتر فرشته دماری یام به مادران باردار توصیه می‌کند که از نوشیدنی‌های گازدار و کافئین خودداری کنند، زیرا این نوشیدنی‌ها مثانه را تحریک می‌کنند و در صورت نشت استرس استرس، مثانه را افزایش می‌دهند. علاوه بر این، او به زنان باردار توصیه می کند:

نزدیک به زمان خواب نوشیدن آب را متوقف کنید تا زمانی که به رختخواب می روید، یک شبه برای دفع ادرار از خواب بیدار نشوید. ممکن است یک ساعت و نیم باشد. بسته به دفعات بیدار شدن در طول شب، ممکن است دو ساعت طول بکشد. فیبر به مقدار کافی مصرف شود.

تمرینات کگل را در نظر بگیرید که به عنوان تمرینات کف لگن نیز شناخته می شود. این تمرینات به تقویت عضلات حمایت کننده مثانه، رحم و روده کمک می کند. می‌توانید با تقویت این ماهیچه‌ها در طول بارداری، ظرفیت خود را برای آرام کردن و تنظیم ماهیچه‌های خود در آمادگی برای زایمان و زایمان افزایش دهید. تمرینات کگل در دوران پس از زایمان (بعد از زایمان) برای بهبود بهبود بافت پرینه، تقویت قدرت عضلات کف لگن و کمک به این عضلات در بازگشت به وضعیت سالم (از جمله کنترل بهتر ادرار) به شدت توصیه می شود زیرا یبوست شما را تحت فشار قرار می دهد، که باعث می شود احتمال ادرار کردن شما بیشتر است.

نتیجه‌گیری

بی‌اختیاری ادرار در دوران بارداری یک مشکل شایع و اغلب گذرا است که می‌تواند با مدیریت مناسب بهبود یابد. با انجام تمرینات کف لگن، مدیریت مصرف مایعات و ایجاد عادات بهداشتی مناسب، می‌توان از شدت بی‌اختیاری کاست و زندگی روزمره را راحت‌تر کرد. در صورت بروز مشکلات جدی‌تر، مشورت با پزشک بهترین راه حل است تا از ایجاد هر گونه عوارض جدی جلوگیری شود.